Het gewone leven?

Tja, en dan ben je zomaar een Trailing Spouse, (dit zijn vrouwen die alles achter laten voor hun ware liefde, om mee te gaan naar het verre buitenland). Het is moeilijk terug te vinden in een woordenboek. Het woord Trailer betekent aanhangwagen (lekker)!, en Trail betekent zich voortslepend. Wat moet je daar weer mee? Toch voelt het soms zo deze week. Niets zwaar hoor, maar toch.

Henny is maandag vertrokken naar zijn werk en dat betekende voor mij voor het eerst alleen in het appartement. Nu was er nog genoeg te doen dus dat is natuurlijk geen probleem. Er stonden nog 5 dozen in de logeerkamer die ik heel rustig aan heb opgeruimd, na elke doos wat te drinken genomen, mij een broodje gemaakt en uiteindelijk nog de ramen van binnen en buiten gedaan in onze slaapkamer. Even een beetje stuntwerk maar niet gevaarlijk hoor! Ik deed echt geen trapezewerk op de 11de etage, maar ik wou toch ook wel erg graag een beetje naar buiten kunnen kijken. (Het viel zelfs mij op dat het smerig was, kun je nagaan). Ook was mijn missie om de stickers die ik van Rietje en Peter heb gekregen (Hollandse vaas met rode tulpen) op de ramen te hebben voordat Henny thuis kwam. Ha, ha. Hij is geen fan van de stickers (dit weten Rietje en Peter dus is kwets ze nu niet). Maar ik ben er wel heel erg blij mee, net als onze voordeur met klompen, vlag en boeren zakdoek. Dit is allemaal gelukt, ook nog 2 wasjes gedraaid en we hebben thuis gegeten. Hollandse pot.

De rest van de week ook veel thuis gerommeld en met diverse mensen op skype geweest. Erg gezellig. Dan ook even de video aangezet om een rondleiding te geven door ons appartement. Ik ben met de metro boodschappen wezen doen, ook weer een ervaring opzicht. Ik wist welke halte ik uit de metro moest stappen maar dan? Je kunt dan via verschillende uitgangen de metro uit naar de vlugge wereld. Na veel rond te hebben gekeken heb ik voor uitgang 2 gekozen. (dit was achteraf goed) Yeh! Kom ik uit de metro, tja, en wat dan, daar sta je met een boodschappen karretje waar je moeder de boodschappen ook mee doet, (hoe krijg ik het ook anders mee)? Sta je daar alleen, en niemand begrijpt je. Lekker maar niet heus, bijna gedacht dan maar geen boodschappen en terug naar huis. Toen toch maar even rondgekeken en op een muurtje gaan zitten. Het was stralend weer.Na een tijdje komt er een jonge man aan die ik toen maar heb gevraagd where is Carrefour? Difficult, difficult zei hij in gebrekkig Engels, come! Hij was zo lief mij de weg te wijzen. Weer naar beneden uitgang 2 en dan door 2 winkeltjes lopen om daar met de roltrap naar de 2de verdieping te gaan en dan ben je er. Ik die jongen bedankt xiè xie, en toen toch nog maar de boodschappen gedaan. Die taalbarrière is echt wel heel erg groot. In ieder geval voor mij. Ik kan groeten, bedanken en om de bon vragen wanneer er word afgerekend en dan is het op. En jullie weten wat voor een kletsmajoor ik ben, dus om de hele dag mijn giecheltje te houden valt niet mee. Toch maar een keertje op les. Alleen mijn hoofd is nu nog steeds een vergiet dus of er iets blijft hangen als ik nu al begin? Ik ben er bang voor van niet!

Ook heb ik mijn grootste hobby alweer mogen beoefenen. Helaas strijken ze hier ook. Jammer! We hebben nog een avond gegeten met Martijn, een collega van Henny die over was uit Nederland, we zijn uit eten geweest met Japanners, een zakelijk diner, waar ik eigenlijk niet bij hoorde, maar ik had niet zo’n heel veel zin nog langer alleen te zijn en voor mijzelf te koken. Dus, op naar het kantoor en me er gewoon tussenvoegen. Het eten was heerlijk! Voor het eerst Hairy Crab gegeten, het is nu het juiste seizoen om dit te eten. Erg lekker, maar ook erg bewerkelijk. Ik kreeg er een soort notenkraker en schaar bij om het open te krijgen.

Ik ben afgelopen donderdag naar de Pearl Market geweest om rond te kijken voor Martijn (nee, niet de collega van Henny maar de jongen die in sieradenparty’s doet). Foto’s en prijsafspraken gemaakt. Ga hem dat de komende dagen mailen en dan zien of er iets van zijn gaarding tussen zit. Het was in ieder geval leuk om te doen!

Vrijdagmiddag ben ik naar het kantoor van Henny gegaan. Een collega uit Groenlo met zijn vrouw (Henk en Ankie) hebben een rondreis gemaakt door China en eindigden in Shanghai. Ze hebben er een extra dag bij aangeplakt om langs het Chinese kantoor van de Nedap te gaan. Henny vroeg aan mij of ik ze nog wat van Shanghai wilde laten zien. Hij was zelf nog druk op kantoor en kon dus helaas niet mee. Henk en Ankie wilden graag nog de Jing’an Temple zien en naar boven gaan in de Pearl Tower. Nou dat hebben we maar even gedaan. Eerst naar de tempel want die gaat voor zonsondergang dicht, toen naar ons appartement voor een kopje koffie en thee en toen naar de Pearl Tower, het was al donker en daardoor een erg mooi uitzicht op 350 meter hoogte over Shanghai. Erg fraai! Om 20.00 uur Henny en Jennifer opgezocht in de Super Brand Mall om daar met ons allen te dineren. Daarna afscheid van Henk en Ankie genomen en ze een goede reis toegewenst. Zaterdag vertrokken ze terug naar Nederland.

Zaterdag zijn Henny en ik met de metro naar het wijkje Tainzi Fang gegaan, een klein wijkje in Shanghai, met smalle steegjes. Heel knus en gezellig, erg druk, met kleine winkeltjes en restaurantjes. Een oude wijk die sinds kort toegankelijk is gemaakt voor publiek. Lekker in de zon (23 graden) rondgewandeld en -gekeken, bij een ‘Italiaan” iets geluncht. Daarna teruggegaan naar onze wijk om een bakkie koffie te scoren bij Starbucks. Daarna naar het appartement gelopen. Daar stond een bloemenkraam voor de deur dus maar even nieuwe bloemetjes gekocht. De spulletjes opgeruimd en toen even naar de buurtsuper voor wat vlees, ik was helaas vergeten dit uit de diepvriezer te halen. Hollandse pot gegeten, en een borreltje gedronken. Wat op skype en facebook gekletst en gemaild met Peter, Rietje, Irene, Marion, Mariel, Inge en Ellis en Rens. Gezellig en toen naar bed!

groetjes,
Jeannette